ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΔΕΞΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Πριν η αριστερά και η δεξιά καθιερωθούν ως πολιτικές ιδεολογίες προϋπήρξαν ασυνείδητα ως μεταφυσικές αντιλήψεις. Η αριστερά εκφράζει το πνεύμα του αρχαίου και νέου γνωστικισμού. Η δεξιά την παράδοση. Έχουμε δηλαδή δυο βασικές κοσμοθεάσεις από τις οποίες προκύπτουν τα πολιτικά φαινόμενα.

Η αριστερή ιδέα ξεκινάει από την αντίληψη ότι ο κόσμος είναι ατελής, άδικος και κακός.  Ως τέτοιος είναι δημιούργημα ενός κατώτερου και κακού Θεού τον οποίο πρέπει να πολεμήσουμε ανατρέποντας την τάξη που επέβαλε και δημιουργώντας έναν καλύτερο κόσμο. Η αριστερή μαγεία αποτελεί μια μόνιμη επίκληση σε έναν εκτός κόσμου Θεό να εξοντώσει τον κακό άρχοντα του παρόντος κόσμου και να αποκαταστήσει το χαμένο παράδεισο. Δηλαδή μια κατάσταση πέραν της νόησής μας όπου θα υπάρχει απουσία του κακού, όλες οι υπάρξεις θα ζουν σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, αγαπημένες, απολαμβάνοντας παντοτινά κάθε ηδονή. Ακόμη και η άθεη αριστερά κινητοποιείται από αυτήν την μεταφυσική αντίληψη κι ας μην το παραδέχεται. Αρνείται τον κόσμο διότι πιστεύει ότι είναι κακός και πρέπει να αλλάξει. Συνεπώς η αριστερή επαναστατικότητα έχει μεταφυσικές ρίζες. Είναι επανάσταση κατά του ίδιου του κόσμου.

Η δεξιά ιδέα αντίθετα δέχεται ότι ο κόσμος είναι ιερός, τέλειος και καλός διότι δημιουργήθηκε από τον πανάγαθο Θεό και διέπεται από σοφία. Ο κόσμος δεν γίνεται ούτε πρέπει να αλλάξει διότι οποιαδήποτε τέτοια απόπειρα αποτελεί ύβρη η οποία τιμωρείται από την θεία βούληση δια της Νεμέσεως. Για την δεξιά ο κόσμος λειτουργεί σύμφωνα με ορισμένο θεϊκό σχέδιο. Ότι ισχύει δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε άσκοπο. Ο κόσμος έχει σκοπό την ανέλιξη των όντων δια του αγώνα. Το φαινόμενο της ζωής ομοιάζει με θητεία στο σχολείο του κόσμου μέσα στο οποίο οι ψυχές τηρώντας τους νόμους της φύσης και της ηθικής με τον αγώνα τους και την συνδρομή των Θεών (ή Θεού, αδιάφορο) θα προοδεύσουν οντολογικά. Συνεπώς ο άνθρωπος αντί να κατακρίνει τον κόσμο πρέπει να τον υπηρετεί αποδεχόμενος την φυσική νομοτέλεια ως θεία βούληση. Στο πλαίσιο αυτό ως μέλος της κοινωνίας του, που αποτελεί φύσει δημιούργημα, διαβιοί σύμφωνα με τις φυσικές παραδοσιακές αξίες της.

Η ενότητα των μεταφυσικών αντιλήψεων και των πολιτικών θέσεων είναι προφανής. Πχ στο ζήτημα της ισότητας των ανθρώπων. Η αριστερή θέση είναι ότι πρέπει να επιβληθεί άσχετα που δεν υπάρχει στην φύση. Για την αριστερά στον μεταφυσικό της παράδεισο όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και αφού ο κόσμος πρέπει να προσομοιάσει σε αυτόν επιβάλει το αφύσικο. Συνεπώς προσπαθώντας να ανατρέψει την φυσική τάξη επιβάλει νομικά την ισότητα. Η δεξιά που πιστεύει στην φυσική τάξη δέχεται την φυσική ανισότητα των ανθρώπων και νομικά την κατοχυρώνει δημιουργώντας κοινωνίες αριστοκρατικού τύπου με ιεραρχία και εξουσία εκ των άνω προς τα κάτω. Για το λόγο αυτό είναι αντιδημοκρατική και ελιτιστική σε αντίθεση με την αριστερά που είναι δημοκρατική ή και αναρχική.

Γενικώς η μεταφυσική θέαση των πραγμάτων είναι που δημιουργεί τα χαρακτηριστικά της πολιτικής ιδεολογίας. Η Δεξιά είναι συντηρητική, καθόσον επιθυμεί την διατήρηση της «παλαιάς» τάξης πραγμάτων, που είναι σχετικά εναρμονισμένη με το φυσικό νόμο, ενώ η αριστερά είναι νεοταξίτικη-επαναστατική αφού θέλει την συνεχή μετάλλαξη του κόσμου προς το ιδεατό της πρότυπο και παρά τω νόμω (καθεστώς) της φύσης.