Η παραδοσιακή γραμμή με μια πρόταση βασίζει τις απόψεις της για την κοινωνία στην στερεά αντίληψή πως η ασφάλεια, η προκοπή και ο πολιτισμός ευδοκιμούν καλύτερα σε ομοιογενές εθνοφυλετικό περιβάλλον, όπου οι άνθρωποι και οι θεμελιώδεις τους αντιλήψεις λίγο πολύ συγκλίνουν, παρά σε πολυπολιτισμικό και πολυφυλετικό, όπου διαφέρουν ριζικά.
Η δεξιά στρέφεται κατά της ανοιχτής κοινωνίας και τάσσεται υπέρ της κλειστής. Πιστεύει στην κοινωνία φρούριο. Ουδείς ξένος είναι ευπρόσδεκτος. Ουδεμία καινούργια ιδέα ή αντίληψη που στρέφεται κατά της θεμελιώδους ηθικής. Αυτό σημαίνει ότι η ελευθερία του ατόμου είναι απολύτως θεμιτό να περιορίζεται από το συμφέρον του συνόλου.
Για την δεξιά πρέπει να υφίσταται πάντα ένα υπερυψωμένο τείχος μεταξύ της κοινωνίας και των βαρβάρων. Το τείχος αυτό είναι οι αξίες του πολιτισμού μας. Οι άνθρωποι μπορούν είτε να μείνουν εντός είτε να φύγουν. Αν επιλέξουν το πρώτο οφείλουν να τις διαφυλάξουν. Σκοπός του κράτους είναι η μέριμνα ώστε το τείχος να υψούται πάντοτε ισχυρό. Η παιδεία, τα ήθη, τα έθιμα, οι κοινωνικοθρησκευτικές εκδηλώσεις αποτελούν τα ατσάλινα υλικά της κοινωνίας φρούριο.
Αντιθέτως για λόγους ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος το κράτος οφείλει να καταπολεμήσει τα εκφυλιστικά φαινόμενα. Ότι βλάπτει την εθνική ομοιογένεια δεν είναι ανεκτό. Δεν επιτρέπεται το διαφορετικό αν είναι αντεθνικό.
Συνεπώς το κοινωνικό όραμα της δεξιάς βασίζεται σε ευγενή σκοπό που είναι το καλό του ανθρώπου, του έθνους και του πολιτισμού.
Η κυριαρχούσα αριστερά με την προπαγάνδα της παρουσιάζει ψευδώς ότι η ίδια διακατέχεται από καλοσύνη, προσπαθώντας να διαλύσει το έθνος, ενώ η δεξιά από μισανθρωπισμό που θέλει να το προστατέψει. Όμως η πραγματικότητα αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι η δεξιότερη κοινωνία των παιδικών μας χρόνων ήταν σαφώς ανθρωπινότερη σε σχέση με την σύγχρονη ανοιχτή της κοινωνία του εγκλήματος, της παρακμής και του εκφυλισμού.