Η ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

Επειδή πολλές αντιδράσεις προκάλεσαν τα προηγούμενα άρθρα μας στους κύκλους των αναγνωστών μας καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Κύριοι άλλο πράγμα οι ιδέες μας και άλλο ο τρόπος που αυτές θα επιβληθούν. Η επιβολή των ιδεών επί της κοινωνίας γίνεται από το κράτος. Το κράτος το παίρνει στα χέρια του αυτός που έχει την δύναμη. Δύναμη έχει αυτός που τον υποστηρίζει ο λαός ή ο στρατός ή και τα δυο μαζί. Εμείς στρατό δεν έχουμε. Η μόνη μας δυνατότητα είναι να πάρουμε μαζί μας τον λαό. Για να συμβεί αυτό απαιτείται να απευθυνθούμε σε αυτόν και να τον πείσουμε να μας υποστηρίξει έναντι των πολιτικών και ιδεολογικών μας αντιπάλων. Χρειάζεται λοιπόν ορισμένη τακτική. Επικοινωνία το λένε σήμερα. Προπαγάνδα το έλεγαν παλιά. Το ίδιο είναι.

 Το θέμα είναι ότι για να κερδίσεις την μάζα που σήμερα έχει στο κεφάλι της πάνω από όλα την καλοπέρασή της δεν γίνεται να της μιλάς για την δόξα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την προδοσία του ονόματος της Μακεδονίας. Διότι μπορεί να της αρέσει ο Μέγας Αλέξανδρος και να συμφωνεί με τι ιδέες μας κατά του κιναιδισμού και του εποικισμού αλλά δεν χωράει αμφιβολία ότι την πρωτοκαθεδρία στην επιλογή του κόμματος που θα σταυρώσει έχει το ατομικό της συμφέρον. Δυστυχώς ύστερα από 75 χρόνια αριστερής προπαγάνδας και δεξιάς σιωπής αυτή η διαφθορά κυριαρχεί. Δεν μπορεί λοιπόν να απευθύνεσαι σε διαφθαρμένους και να μιλάς για θυσία και αίμα. Όχι μόνο δεν θα σε ακούσουν αλλά θα φύγουν τρέχοντας.  Επομένως η στρατηγική μας πρέπει να είναι άλλη.

Το μεγάλο μας προτέρημα είναι ότι παρά την διαφθορά της η μάζα θέλει και έθνος, τάξη, ασφάλεια και παραδοσιακή ηθική. Μπορεί πρώτα να έχει την καλοπέραση στο μυαλό της και χάριν αυτής να ψηφίζει ακόμα και άκρα αριστερά όμως στο χέρι μας είναι να την πείσουμε ότι εμείς θα είμαστε καλύτεροι. Χρειάζεται βέβαια να καταπολεμήσουμε την αριστερή προπαγάνδα ότι η δεξιά έδερνε τον κόσμο και σκότωνε εργάτες. Να διαφωτίσουμε ότι όλα αυτά είναι μύθοι και η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με δεξιού προσανατολισμού κυβερνήσεις προόδευσε οικονομικά και η εργατική τάξη κέρδισε. Ότι το ξύλο και η εξορία ήταν για τους προδότες και για όχι για τους φιλήσυχους Έλληνες εργάτες. Ότι ο κομμουνισμός και η «δημοκρατία» την ίδια εποχή έκαναν τα αληθινά εγκλήματα κτλ. Να τους πείσουμε ότι εμείς μπορούμε να τους δώσουμε πίσω όχι μόνο τον παραδοσιακό κόσμο που αναπολούν αλλά και την ευδαιμονία που ονειρεύονται. Τότε θα νικήσουμε. Αλίμονο αν προσπαθούμε να πείσουμε τους Έλληνες σήμερα να υποστηρίξουν έναν δεξιό κόμμα που θα έχει σκοπό να μας βγάλει από την ευρωπαϊκή ένωση, ή να κάνει πόλεμο με τους Τούρκους ή να  κάνει περικοπές στους μισθούς, απολύσεις κτλ.   

Καιρός να γίνουμε δεξιά της πράξης και όχι της θεωρίας. Δηλαδή να κοιτάξουμε πως οι ιδέες μας μπορεί να γίνουν πράξη και να ενεργήσουμε σωστά.