ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ

     Στις εκλογές έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ και νίκησε η ΝΔ. Η ήττα του κυβερνώντος κόμματος οφείλεται στην απογοήτευση των ψηφοφόρων οι οποίοι τον είχαν πιστέψει. Ως γνωστόν η πλειοψηφία των εκλογέων λόγω μακροχρόνιας αριστερής διαπαιδαγώγησης ψηφίζει καθαρά συμφεροντολογικά. Δεν ενδιαφέρεται που θα βρει το κράτος χρήματα, αν είναι σωστό ή λάθος, αλλά αν θα τους δώσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την απατεωνίστικη ρητορική του καλλιέργησε την ιδέα ότι θα έσκιζε τα μνημόνια και θα μοίραζε λεφτά και διορισμούς.  Αυτό ήταν αρκετό για να καταποντιστεί το ΠΑΣΟΚ που πλέον δεν έταζε τίποτε αλλά ψήφισε τις περικοπές μαζί με την ΝΔ και να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι ελληνάρες νόμισαν ότι ο «μάγκας» πρωθυπουργός θα εκβίαζε τους ξένους «τοκογλύφους» και θα επιστρέφαμε στην εποχή της ευημερίας με τα δανεικά των κουτόφραγκων.  Όμως δυστυχώς για τους γραικύλους οι «τοκογλύφοι» δεν πτοήθηκαν από τις «μαγκιές» του «καλού» παιδιού,  ούτε οι αγορές χόρεψαν όπως χτυπούσε το νταούλι. Έτσι ο αγραβάτοτος αντί να μοιράσει λεφτά συνέχισε να μοιράζει φόρους και λιτότητα.  Επιπλέον τα λίγα που περίσσεψαν προτίμησε να τα μοιράσει στους «ευπαθείς».  Αφού λοιπόν οι προσδοκίες των γραικύλων διαψεύστηκαν ψήφισαν τώρα την ΝΔ ελπίζοντας σε μείωση φόρων και «εξυπηρετήσεις» ενώ σχεδόν οι μισοί απείχαν.  Αν μελλοντικά δουν μειώσεις σε μισθούς, επιδόματα, συντάξεις τότε στις επόμενες εκλογές θα γυρίσουν την πλάτη στην ΝΔ και θα επωφεληθεί κάποιο άλλο κόμμα που θα τάξει λαγούς με πετραχήλια.

     Στα καθ’ ημάς τώρα. Η Χρυσή Αυγή έχασε την μισή της δύναμη προς όφελος της Ελληνικής Λύσης. Απέτυχε τόσα χρόνια να εξελιχθεί σε σοβαρό δεξιό κόμμα με ξεκάθαρη ιδεολογία, θέσεις και ρεαλιστικές προτάσεις. Παρέμεινε κλειστή λέσχη με ανίκανους επικεφαλής και άχρηστους ανθρώπους που το μόνο που ήξεραν να κάνουν καλά είναι να δέρνουν κάποιον αλλοδαπό και να χειροκροτούν τον αρχηγό με την δεξιά τεταμένη. Ο τελευταίος που νομίζει ότι είναι, αλλά απέχει παρασάγγας, Χίτλερ, δεν λέει να ξεκουμπιστεί ακόμα κι αν η Χρυσή Αυγή επανέλθει στο 0,3%. Διότι αν ενδιαφέρονταν να αυξήσει την πολιτική δύναμη του κόμματος θα αποσύρονταν προ πολλού και στην θέση του θα τοποθετούσε τον δημοφιλέστερο Κασιδιάρη ο οποίος απ’ ότι μέχρι στιγμής φαίνεται επίσης δεν είναι ικανός να διαμορφώσει το εθνικό κόμμα που χρειάζεται η πατρίδα όμως τουλάχιστον δεν θα έπιανε πάτο αλλά πιθανόν διψήφιο ποσοστό. 

     Ο Βελόπουλος τέλος δεν είναι παρά ένας τυχοδιώκτης που με τις ανοησίες του κατάφερε και απόσπασε ψήφους δεξιών ανθρώπων χαμηλής νοημοσύνης. Φυσικά δεν μπορεί να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα ως προς την ιδεολογία μας, ούτε γίνεται το μονοπρόσωπο κόμμα του να κερδίσει πάνω από 5-6% διότι οι τελείως χαζοί δεξιοί δεν είναι περισσότεροι. Πάντως σίγουρα μπορεί να μπει τσόντα στην νέα κυβέρνηση του Μητσοτάκη και να πάρει κάνα δυο υπουργεία ως νέος Καμμένος. Αυτό όμως μόνο στην περίπτωση που δεν γίνει συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.  

     Συμπέρασμα η αληθινή δεξιά πάλι δεν εκφράζεται ελλείψει ηγέτη και ανθρώπων πρόθυμων να βγουν μπροστά. Όσο οι καλοί δεν κάνουν τίποτε δυστυχώς θα έχουμε Βελόπουλους και Μιχαλολιάκους να εκπροσωπούν τον χώρο με το αζημίωτο βεβαίως βεβαίως…

     

ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Πρώτη μεγάλη αριστερή θρησκεία, υποτυπώδης ως πρωτόγονη, εμφανίστηκε αυτή της μεγάλης Μητέρας και των χθόνιων θεοτήτων.  Οι θρησκευτές δεν ήθελαν άνδρα στην εξουσία, ούτε Θεό, ούτε άνθρωπο διότι προτιμούσαν μια Θηλυκή αρχή που θα τους αντιμετώπιζε όλους τον ίδιο χωρίς διαχωρισμούς. Δεύτερη μεγάλη, ολοκληρωμένη, αριστερή θρησκεία ήταν ο γνωστικισμός όπου οι πιστοί τα έβαλαν με τον κακό Θεό, του κόσμου τούτου, ή τον απέρριψαν τελείως, για να καταργήσουν την ιεραρχική του τάξη. Τρίτη μεγάλη αριστερή θρησκεία ήταν αυτή της δημοκρατίας όπου οι κατώτεροι θέλησαν να επιβάλουν ίση πολιτική δύναμη σε άνισους. Τέταρτη αριστερή θρησκεία ο κουμμουνισμός όπου οι πιστοί του θέλησαν να επιβάλουν μαζί με την πολιτική ισότητα και την οικονομική-κοινωνική. Σήμερα ζούμε την πέμπτη μεγάλη αριστερή θρησκεία, την θρησκεία της παγκοσμιοποίησης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποτελεί ένα κράμα στοιχείων όλων των προηγουμένων. Η αριστερή θρησκεία σε κάθε εκδοχή της έχει τα εξής στοιχεία. 1. Την θέληση αλλαγής των φυσικών ανισοτήτων, των διαχωρισμών και της παραδοσιακής τάξης. 2. Την δημιουργία μιας κοινότητας φανατικών ομοδόξων που στρέφεται εναντίον των απίστων με μίσος. 3. Την επίκληση κάποιου παραδείσου που θα έρθει όταν επικρατήσει. 4. Την εκφυλισμένη τέχνη. 5. Την εμφάνιση μιας «πνευματικής» πρωτοπορίας (ιντελιγκέντσια, απόστολοι, καλλιτέχνες) η οποία αναλαμβάνει την προώθηση της ιδεολογίας. 6. Την εμφάνιση ενός στρατού που κάνει την βρώμικη δουλειά (στρατοκαλόγηροι, τα επαναστατικά δικαστήρια του Ροβεσπιέρου, η «Ναρόντναγια Βόλια» ή η ΟΠΛΑ των καθ’ ημάς κουμουνιστών, οι σημερινοί «αναρχικοί» κτλ)..

Η ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

Επειδή πολλές αντιδράσεις προκάλεσαν τα προηγούμενα άρθρα μας στους κύκλους των αναγνωστών μας καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Κύριοι άλλο πράγμα οι ιδέες μας και άλλο ο τρόπος που αυτές θα επιβληθούν. Η επιβολή των ιδεών επί της κοινωνίας γίνεται από το κράτος. Το κράτος το παίρνει στα χέρια του αυτός που έχει την δύναμη. Δύναμη έχει αυτός που τον υποστηρίζει ο λαός ή ο στρατός ή και τα δυο μαζί. Εμείς στρατό δεν έχουμε. Η μόνη μας δυνατότητα είναι να πάρουμε μαζί μας τον λαό. Για να συμβεί αυτό απαιτείται να απευθυνθούμε σε αυτόν και να τον πείσουμε να μας υποστηρίξει έναντι των πολιτικών και ιδεολογικών μας αντιπάλων. Χρειάζεται λοιπόν ορισμένη τακτική. Επικοινωνία το λένε σήμερα. Προπαγάνδα το έλεγαν παλιά. Το ίδιο είναι.

 Το θέμα είναι ότι για να κερδίσεις την μάζα που σήμερα έχει στο κεφάλι της πάνω από όλα την καλοπέρασή της δεν γίνεται να της μιλάς για την δόξα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την προδοσία του ονόματος της Μακεδονίας. Διότι μπορεί να της αρέσει ο Μέγας Αλέξανδρος και να συμφωνεί με τι ιδέες μας κατά του κιναιδισμού και του εποικισμού αλλά δεν χωράει αμφιβολία ότι την πρωτοκαθεδρία στην επιλογή του κόμματος που θα σταυρώσει έχει το ατομικό της συμφέρον. Δυστυχώς ύστερα από 75 χρόνια αριστερής προπαγάνδας και δεξιάς σιωπής αυτή η διαφθορά κυριαρχεί. Δεν μπορεί λοιπόν να απευθύνεσαι σε διαφθαρμένους και να μιλάς για θυσία και αίμα. Όχι μόνο δεν θα σε ακούσουν αλλά θα φύγουν τρέχοντας.  Επομένως η στρατηγική μας πρέπει να είναι άλλη.

Το μεγάλο μας προτέρημα είναι ότι παρά την διαφθορά της η μάζα θέλει και έθνος, τάξη, ασφάλεια και παραδοσιακή ηθική. Μπορεί πρώτα να έχει την καλοπέραση στο μυαλό της και χάριν αυτής να ψηφίζει ακόμα και άκρα αριστερά όμως στο χέρι μας είναι να την πείσουμε ότι εμείς θα είμαστε καλύτεροι. Χρειάζεται βέβαια να καταπολεμήσουμε την αριστερή προπαγάνδα ότι η δεξιά έδερνε τον κόσμο και σκότωνε εργάτες. Να διαφωτίσουμε ότι όλα αυτά είναι μύθοι και η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με δεξιού προσανατολισμού κυβερνήσεις προόδευσε οικονομικά και η εργατική τάξη κέρδισε. Ότι το ξύλο και η εξορία ήταν για τους προδότες και για όχι για τους φιλήσυχους Έλληνες εργάτες. Ότι ο κομμουνισμός και η «δημοκρατία» την ίδια εποχή έκαναν τα αληθινά εγκλήματα κτλ. Να τους πείσουμε ότι εμείς μπορούμε να τους δώσουμε πίσω όχι μόνο τον παραδοσιακό κόσμο που αναπολούν αλλά και την ευδαιμονία που ονειρεύονται. Τότε θα νικήσουμε. Αλίμονο αν προσπαθούμε να πείσουμε τους Έλληνες σήμερα να υποστηρίξουν έναν δεξιό κόμμα που θα έχει σκοπό να μας βγάλει από την ευρωπαϊκή ένωση, ή να κάνει πόλεμο με τους Τούρκους ή να  κάνει περικοπές στους μισθούς, απολύσεις κτλ.   

Καιρός να γίνουμε δεξιά της πράξης και όχι της θεωρίας. Δηλαδή να κοιτάξουμε πως οι ιδέες μας μπορεί να γίνουν πράξη και να ενεργήσουμε σωστά.

ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Ή ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ;

Συναφές με το προηγούμενο άρθρο. Είπαμε ότι η Δεξιά σήμερα πρέπει να φανεί στο λαό ως η παράταξη που θα φέρει ευημερία. Σημαίνει αυτό ότι αποκτήσαμε μαρξιστική αντίληψη της ιστορίας και δεχόμαστε την πρωτοκαθεδρία της ύλης στην διαμόρφωση της ιστορίας; Όχι βέβαια. Για μας οι ιδέες κινούν την ρόδα της ιστορίας και οι προσωπικότητες που γίνονται οι εκφραστές τους και κινητοποιούν τις μάζες. Κι υλισμός μια ιδέα είναι στη τελική.  Σήμερα ύστερα από 75 χρόνια ανεμπόδιστης αριστερής προπαγάνδας, οι ιδέες που κυριαρχούν είναι δυστυχώς αυτές της αυτοσυντήρησης και του πλουτισμού. Αυτό αλλάζει αν κυριαρχήσουν αληθινοί δεξιοί οι οποίοι θα προτάξουν την αξία του Έθνους, την Ελληνικότητα, την Αριστοκρατία, την Αξιοκρατία, την Παράδοση. Τώρα όμως που κυριαρχούν οι ιδέες της καλοπέρασης πως θα κερδίσουμε την μάζα αν δεν εμφανιστούμε ως αυτοί που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά της;

Δεν απορρίπτουμε την πρωτοκαθεδρία των ιδεών, αντιθέτως. Δεν γινόμαστε υλιστές επειδή μιλάμε για οικονομία και καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Για λόγους σκοπιμότητας τονίζουμε το υλικό συμφέρον ώστε να μας προτιμήσουν. Όταν όμως έρθουμε στα πράγματα είναι ευνόητο ότι δια της εκπαιδεύσεως και της χρήσης της κρατικής δύναμης καταστολής της μαρξιστικής προπαγάνδας οι υλιστικές ιδέες θα αντικατασταθούν από τις ιδέες των ανωτέρων ανθρώπων. Διότι είναι αλήθεια ότι η μάζα πάντα ακολουθάει τις ιδέες της ηγεσίας της. Όταν τα πράγματα αλλάξουν δεν θα μετράει ο πλούτος αλλά η αρετή. Διότι τιμής δεν θα τυγχάνει ο κατέχων αλλά ο Αγαθός.

ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ

Η Δεξιά σκοπό πρέπει να έχει αναμφίβολα την παλινόρθωση των αξιών, των ιδεών και της πολιτικής της τάξης. Όλα αυτά προϋποθέτουν μεγάλο λαϊκό έρεισμα κάτι που σήμερα σημαίνει ισχυρή προπαγάνδα, ψήφους και ικανούς ανθρώπους που θα  μετουσιώσουν τις ιδέες σε πράξη. Εφόσον το σύστημα είναι αριστερό η δεξιά είναι αντισυστημική. Το σύστημα έχει δυσαρεστήσει τα καλομαθημένα του παιδιά και τώρα αυτά ψηφίζουν τιμωρητικά. Αυτό μας ευνοεί όχι όμως σημαντικά και για πολύ σε σχέση με τους στόχους μας. Για να φέρουμε τους ανθρώπους και πάλι κοντά μας θέλει να τους πείσουμε ότι εμείς είμαστε καλύτεροι από τους άλλους διότι μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουν καλύτερα και μάλιστα μέσα σε εθνικά πλαίσια.

Τι θέλουν πάνω από όλα; Ε, θέλει και ρώτημα; Θέλουν την βόλεψή τους και λέφτα. Τα εθνικά ζητήματα και τα λοιπά έρχονται δεύτερα και τρίτα. Όχι ότι οι Έλληνες δεν θέλουν το εθνικό κράτος ή δεν διέπονται από εθνικά ιδεώδη. Θέλουν. Αυτό φαίνεται εξάλλου από τις δημοσκοπήσεις και τις «συντηρητικές» τους απόψεις. Όμως ας μην πιστέψει κανείς ότι η πλειοψηφία δεν θα ψηφίσει Τσίπρα επειδή πρόδωσε την Μακεδονία. Ας έδινε ο Τσίπρας  50 ευρώ αύξηση σε μισθούς και συντάξεις τον μήνα και θα βλέπατε ποιος θα ήταν πρώτο κόμμα και με διαφορά. Επομένως οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι σήμερα οι ιδέες για τον λαό έρχονται σε δεύτερη μοίρα και πρώτα μετράει το συμφέρον. Μπορεί να μην μας αρέσει και να θέλουμε να το αλλάξουμε αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα. Τώρα αυτή είναι η πραγματικότητα που αν δεν λάβουμε υπόψι θα καταλήξουμε σαν τους αδιόρθωτους κομμουνιστές που ζουν στον δικό τους πλανήτη.

Η δεξιά επομένως χωρίς να κάνει εκπτώσεις από τις ιδέες της οφείλει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι με τους εθνικιστές οι Έλληνες θα έχουν εθνικό κράτος, αριστοκρατία, δικαιοσύνη, αξιοκρατία, δεξιά νομοθεσία, τάξη, ασφάλεια, στρατό, κοινωνική πειθαρχία, όμως εκτός από όλα αυτά τα καλά, που σε πάρα πολλούς αρέσουν, θα έχουν επίσης σημαντικά οικονομικά οφέλη και ευημερία.  Το στοίχημα μας είναι να πείσουμε ότι έχουμε τους ανθρώπους και τις προτάσεις ώστε η Ελλάς να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο. Για να συμβεί όμως αυτό δεν χρειάζονται φωνές αλλά σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης. Νομίζω ότι η επιτυχία των εθνικιστικών κινημάτων στην Ευρώπη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι έχουν πιάσει με σοβαρότητα το θέμα της οικονομίας μαζί με τα εθνικά θέματα και έχουν προτάσεις που κέρδισαν την απήχηση του κόσμου. Αυτή είναι η οδός της επιτυχίας με βάση την πραγματικότητα και την κοινή λογική στην οποία εξάλλου εδράζεται η ιδεολογία μας.

Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Η ηθική της δημοκρατίας βασίζεται στην ψεύτικη παραδοχή ότι η πλειοψηφία του λαού είναι ηθική και γι’ αυτό δικαιούται να αλλάζει με τις εκλογές μια κυβέρνηση αν δεν της αρέσει με μια άλλη που της αρέσει. Η αλήθεια φυσικά είναι ότι η πλειοψηφία διαμορφώνεται με βάση το ατομικό συμφέρον των ψηφοφόρων κι όχι την ηθική. Η κυβέρνηση δεν εκφράζει την ηθική αλλά τα συμφέροντα των ψηφοφόρων της. Η δημοκρατία δίνει το δικαίωμα στο λαό να φτιάχνει ομάδες συμφερόντων, τα κόμματα και αυτά να ανταγωνίζονται ποιο θα κερδίσει την εξουσία για να επωφελούνται τα μέλη τους εις βάρος των άλλων και κυρίως εις βάρος των συμφερόντων του έθνους. Είναι αυτό ηθικό;

Ας πούμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που αποφασίζει να εκχωρήσει στους Τούρκους τα Δωδεκάνησα και την Θράκη έναντι του ανταλλάγματος να μας αναγνωρίσουν το δικαίωμα αποκλειστικής εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο. Υπογράφεται η συμφωνία και από την οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται η προδοτική αυτή κυβέρνηση μοιράζει χρήματα στον «λαό» ο οποίος την ανταμείβει στις εκλογές με την ψήφο του. Είναι ηθικό αυτό;

Κι αν αυτό είναι φανταστικό σενάριο ας μιλήσουμε για την δημοκρατική πραγματικότητα της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν καταχρέωσαν την χωρά; Αυτές δεν ευθύνονται που η χώρα έχει καταρρεύσει δημογραφικά και ηθικά; Αυτές δεν φταίνε που γίναμε ξέφραγο αμπέλι και γεμίσαμε λαθρομετανάστες; Αυτές δεν φταίνε για την εγκληματικότητα; Για την προδοσία της Μακεδονίας, για τα μνημόνια, για την ανεργία, για τα ναρκωτικά, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για την άναρχη δόμηση, για την οικονομική καταστροφή, για την μετανάστευση του ικανού ανθρώπινου δυναμικού της χώρας στο εξωτερικό, για… για… για.. Φυσικά. Ποιος τις ψήφισε; Η πλειοψηφία. Άρα η πλειοψηφία καταστρέφει αποδεδειγμένα την Ελλάδα. Είναι ηθικό αυτό;

Οι Δεξιοί λέμε ένα μεγάλο όχι. Βροντοφωνάζουμε ότι η πλειοψηφία είναι ανήθικη διότι θέλει να έχει το δικαίωμα να μετέχει με το αζημίωτο σε μια διεφθαρμένη πολιτική εξουσία. Θέλει να ζει εις βάρος των άλλων ακόμα και του έθνους.