ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ

Αριστερά σημαίνει στην ουσία αναποδιά. Γιατί κάποιος λοιπόν να είναι ανάποδος; Γεννιέται ή γίνεται;

Ισχύουν και τα δυο.

Μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνει αριστερός έχει ο μπάσταρδος. Αυτός που το αίμα του είναι μπερδεμένο κι έχει αντίθετες καταβολές. Όταν ζει σε μια κοινωνία που δεν ταιριάζει με τις καταβολές του αισθάνεται παρείσακτος. Νιώθει και είναι διαφορετικός. Αναπτύσσει μίσος. Ως ξένο σώμα είναι επιρρεπής σε αριστερές ιδέες ανατροπής της κοινωνικής ιεραρχίας και ηθικής.

Ομοίως συμβαίνει με τους ανθρώπους που αποκόπτονται από την φυσική ζωή στην ύπαιθρο, από την εθνική τους θρησκεία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής. Τότε εμφανίζεται το φαινόμενο της μεγαλούπολης. Ο ανθρωπάκος φεύγει από το χωριό του και μετατρέπεται σε αστό. Οι αστοί δεν είναι συγχωριανοί αλλά άτομα. Το μόνο που τους συνδέει είναι ότι θέλουν να βγάλουν λεφτά. Γίνονται αμοραλιστές. Έτσι αναπτύσσουν αριστερό σύνδρομο.

Ο ψυχολογικός μηχανισμός είναι απλός. Οι αστοί παύουν να συνδέονται πνευματικά με την φυλή τους και μακριά από το φυσικό περιβάλλον βρίσκουν μόνη παρηγοριά την απόλαυση όσων αγαθών δύναται να αγοραστούν. Το όνειρό τους είναι να βγάλουν χρήματα για να γευτούν κάθε προϊόν που επιθυμούν. Το χρήμα γίνεται η κυρίαρχη αξία. Παύουν να ενδιαφέρονται για το κοινό καλό. Αυτό είναι από μόνο του αριστερό. Δεν τους νοιάζει κι αν χαθεί το έθνος τους. Αρκεί να έχουν αυτοί τα ωραία τους λεφτά. Είναι ο αριστερός τύπου «φιλελεύθερος δημοκράτης». Αν όμως αυτός χορτάσει λεφτά και νιώθει ψυχολογικό κενό (πχ οι αναρχικοί ή οι κουμμουνιστές της Εκάλης) ή αν δεν μπορεί να τα καταφέρει να βγάλει λεφτά τότε πάει ακόμα αριστερότερα. Του φταίει το κατεστημένο, η κοινωνική ιεραρχία, η ανισότητα κτλ. Γίνεται μπολσεβίκος ή αναρχικός ανάλογα με τα γούστα με σκοπό να καταστρέψει το σύστημα που στέκεται εμπόδιο για την πραγματοποίηση των σχεδίων του.

Συνεπώς για την επανόρθωση της δεξιάς κοινωνίας πρέπει να γίνουν δυο πράγματα.

1)      Να καταπολεμηθεί ο φυλετικός υβριδισμός

2)      Να καταπολεμηθεί ο μεγαλοπολιτισμός και οι αιτίες του, ήτοι ο άνθρωπος να επιστρέψει στην ύπαιθρο και στις παραδοσιακές του αξίες.