ΔΙΚΑΙΟ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΟΠΤΙΚΗ.

Το Δίκαιο η αριστερά και η δεξιά δεν το αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο αλλά αντίθετα η μία από την άλλη. Συνεπώς ότι είναι δίκαιο για την αριστερά είναι άδικο για την δεξιά και ανάποδα.

Η αριστερά θεωρεί ως δίκαιο την κατάσταση που επικρατεί στον ιδεατό της μεταφυσικό παράδεισο ως άδικο την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο μας. Συνεπώς έχει ως σκοπό την αλλαγή του κόσμου ώστε να ομοιάσει στον φανταστικό της παράδεισο. Στην αριστερή ονείρωξη επικρατεί απόλυτη ισότητα των ανθρώπων, ειρήνη, αγάπη, ηδονή, ελευθερία, αθανασία, ομορφιά. Συνεπώς στον κόσμο είναι δίκαιη κάθε πράξη και ενέργεια που αποσκοπεί στην επιβολή της εξίσωσης των ανθρώπων, στην κατάργηση των διακρίσεων, των τίτλων τιμής, των προνομίων, του πολέμου, της πειθαρχίας, της ιεραρχίας, της εγκράτειας, του πολέμου, της έχθρας κτλ. Δηλαδή η αριστερά αν μπορούσε θα άλλαζε ακόμη και τους νόμους της φύσης για να γίνει ο κόσμος μας δικαιότερος κατά την αντίληψή της.

Η δεξιά αποδέχεται την φυσική τάξη και θεωρεί τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου πέραν του δικαίου. Ο κόσμος πρέπει να παραμείνει ως έχει καθώς είναι φτιαγμένος όπως ακριβώς απαιτείται για την εξυπηρέτηση του σκοπού του. Κάθε προσπάθεια να αλλάξει όχι μόνο είναι μάταιη αλλά επιφέρει την θεία νέμεση. Δίκαιο είναι ο σεβασμός της φυσικής τάξης. Συνεπώς ο καθένας πρέπει να λαμβάνει αυτό που δικαιούται βάσει της αξίας, των δυνατοτήτων και της εργασίας του χωρίς όμως αλαζονεία, ήτοι υπέρβαση του μέτρου. Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη. Το καθένα είναι δίκαιο να λαμβάνει αυτό που δικαιούται σύμφωνα με την αξία του χωρίς όμως υπερβολές εις βάρος των άλλων. Δηλαδή δεν είναι δίκαιο το ισχυρότερο έθνος να καταδυναστεύει τα υπόλοιπα, είναι όμως να έχει την πρωτοκαθεδρία. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να διασαλεύεται η φυσική τάξη.

ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ

Αριστερά σημαίνει στην ουσία αναποδιά. Γιατί κάποιος λοιπόν να είναι ανάποδος; Γεννιέται ή γίνεται;

Ισχύουν και τα δυο.

Μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνει αριστερός έχει ο μπάσταρδος. Αυτός που το αίμα του είναι μπερδεμένο κι έχει αντίθετες καταβολές. Όταν ζει σε μια κοινωνία που δεν ταιριάζει με τις καταβολές του αισθάνεται παρείσακτος. Νιώθει και είναι διαφορετικός. Αναπτύσσει μίσος. Ως ξένο σώμα είναι επιρρεπής σε αριστερές ιδέες ανατροπής της κοινωνικής ιεραρχίας και ηθικής.

Ομοίως συμβαίνει με τους ανθρώπους που αποκόπτονται από την φυσική ζωή στην ύπαιθρο, από την εθνική τους θρησκεία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής. Τότε εμφανίζεται το φαινόμενο της μεγαλούπολης. Ο ανθρωπάκος φεύγει από το χωριό του και μετατρέπεται σε αστό. Οι αστοί δεν είναι συγχωριανοί αλλά άτομα. Το μόνο που τους συνδέει είναι ότι θέλουν να βγάλουν λεφτά. Γίνονται αμοραλιστές. Έτσι αναπτύσσουν αριστερό σύνδρομο.

Ο ψυχολογικός μηχανισμός είναι απλός. Οι αστοί παύουν να συνδέονται πνευματικά με την φυλή τους και μακριά από το φυσικό περιβάλλον βρίσκουν μόνη παρηγοριά την απόλαυση όσων αγαθών δύναται να αγοραστούν. Το όνειρό τους είναι να βγάλουν χρήματα για να γευτούν κάθε προϊόν που επιθυμούν. Το χρήμα γίνεται η κυρίαρχη αξία. Παύουν να ενδιαφέρονται για το κοινό καλό. Αυτό είναι από μόνο του αριστερό. Δεν τους νοιάζει κι αν χαθεί το έθνος τους. Αρκεί να έχουν αυτοί τα ωραία τους λεφτά. Είναι ο αριστερός τύπου «φιλελεύθερος δημοκράτης». Αν όμως αυτός χορτάσει λεφτά και νιώθει ψυχολογικό κενό (πχ οι αναρχικοί ή οι κουμμουνιστές της Εκάλης) ή αν δεν μπορεί να τα καταφέρει να βγάλει λεφτά τότε πάει ακόμα αριστερότερα. Του φταίει το κατεστημένο, η κοινωνική ιεραρχία, η ανισότητα κτλ. Γίνεται μπολσεβίκος ή αναρχικός ανάλογα με τα γούστα με σκοπό να καταστρέψει το σύστημα που στέκεται εμπόδιο για την πραγματοποίηση των σχεδίων του.

Συνεπώς για την επανόρθωση της δεξιάς κοινωνίας πρέπει να γίνουν δυο πράγματα.

1)      Να καταπολεμηθεί ο φυλετικός υβριδισμός

2)      Να καταπολεμηθεί ο μεγαλοπολιτισμός και οι αιτίες του, ήτοι ο άνθρωπος να επιστρέψει στην ύπαιθρο και στις παραδοσιακές του αξίες.