ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Εδώ και ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοφανής κινητοποίηση των δυνάμεων ασφαλείας και του στρατού στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα προς αποτροπή της εισβολής χιλιάδων λαθρομεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Ως μέσα αποτροπής χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, χημικά, βομβίδες κρότου λάμψης, οχήματα ρήψης ύδατος και προειδοποιητικοί πυροβολισμοί. Είναι γνωστό ότι το ελληνικό κράτος εδώ και δεκαετίες  λαμβάνει επίτηδες ανεπαρκή μέτρα ασφαλείας ώστε να εισβάλλουν οι λαθρομετανάστες ελεγχόμενα, δεχόμενο τον παράνομο εποικισμό της χώρας. Πολιτική του είναι η διάσωση, η φιλοξενία σε δομές, η παροχή υγείας, επιδομάτων, εκπαίδευσης στα παιδιά για να τα κάνει «ελληνόπουλα» και τελικά η ενσωμάτωση των αλλοφύλων. Για τον λόγο αυτόν έχει εκδώσει αντιρατσιστικούς νόμους, δημιούργησε αντιρατσιστική πολυπολιτισμική εκπαίδευση, καταδικάζει την δυναμική προστασία των συνόρων ως φασιστική πρακτική, ασύμβατη με την δημοκρατία,  προετοιμάζει με κάθε μέσο τον έλληνα να δεχτεί τον αφελληνισμό του χωρίς αντίδραση. Ενώ λοιπόν εδώ και δεκαετίες κάνει αυτά, ξαφνικά εφαρμόζει την ακραία πολιτική που καταδίκαζε. Τι συμβαίνει άραγε; Μήπως έγινε ακροδεξιά η κυβέρνηση και δεν το γνωρίζουμε; Μήπως οι πολιτικοί ξύπνησαν κι αποφάσισαν να διαφυλάξουν το έθνος; Μήπως τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι που δεν χάνουν ευκαιρία να κατηγορούν την αστυνομία για βιαιοπραγίες και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τώρα ανέβλεψαν κι έγιναν ακροδεξιοί και υμνούν τον έλληνα αστυνομικό που υπερασπίζεται του πάτριου εδάφους;

Η απάντηση είναι πως όχι. Το δημοκρατικό κράτος εξακολουθεί να είναι αντεθνικό, όπως πάντα, ως αριστερό. Όμως είναι αρκετά έξυπνο ώστε να μην επιτρέψει την μαζική εισβολή όλων αυτών των χιλιάδων νεαρών Αφγανών και Νιγηριανών διότι φοβάται τις αντιδράσεις των Ελλήνων. Αντιλαμβάνεται πως αν έμπαιναν όλοι αυτοί και πορεύονταν κατά χιλιάδες στην ενδοχώρα, ρημάζοντας ότι βρουν στο πέρασμά τους, οι πολίτες δεν θα κάθονταν με σταυρωμένα τα χέρια. Θα έπιαναν τις καραμπίνες και τα στυλιάρια και ο νοών νοείτω. Μοιραίως θα  χύνονταν αίμα εκατέρωθεν. Το κράτος αδυνατεί να διαχειριστεί την μάζα των βαρβάρων. Ούτε να τους ταΐσει μπορεί, ούτε να τους φιλοξενήσει. Αναγκαστικά τα πεινασμένα άγρια στίφη θα επιτίθονταν στα χωριά μας. Η εικόνα τους να ορμούν εναντίον των Ελλήνων θα αφύπνιζε τον ελληνισμό. Το μίσος θα ξεχείλιζε και τότε ο κόσμος θα ξεσηκώνονταν. Θα δημιουργούνταν αληθινά τάγματα εφόδου που θα λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα παίρνοντας όχι μόνο κεφάλια λαθρομεταναστών αλλά και των γνωστών υποστηρικτών τους, που οπωσδήποτε θα εμφανίζονταν. Η Ελλάς θα μετατρέπονταν σε πεδίο μάχης. Το χάος θα οδηγούσε τον λαό στην άκρα δεξιά ή την λύση θα έδινε ο στρατός. Φυσικά ούτε το ένα ούτε το άλλο συμφέρει στους πλουτοδημοκράτες.  

Συμπέρασμα αυτό που βλέπουμε δεν γίνεται για την υπεράσπιση της πατρίδας αλλά της δημοκρατίας και του εκφυλισμού. Το καθεστώς σκοπεύει να αφελληνίσει την χώρα όμως γνωρίζει πως αυτό δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει υπομονή και μεθοδικότητα. Αργά και σταθερά, με προπαγάνδα και αριστεροφροσύνη μέσα σε δυο γενιές ο ελληνισμός θα σβήσει χωρίς αντίδραση. Με την υπογεννητικότητα του ελληνικού στοιχείου, την μετανάστευση προς το εξωτερικό, την ελεγχόμενη χορήγηση υπηκοότητας στους αλλοδαπούς, την σταδιακή εγκατάσταση τους στην επικράτεια και τον αργό εκφυλισμό.  Μαζική βίαια εισβολή δεν τους συμφέρει διότι μπορεί να λειτουργήσει ως το καψύλλιο που θα πυροδοτήσει την εθνικιστική επανάσταση του Ελληνισμού. Να γιατί τόσο σπουδή να μην περάσουν.