Η απάτη της αριστερά έγκειται στην ψευδαίσθηση ότι τις
ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων τις δημιουργεί ο ίδιος άνθρωπος ενώ η αλήθεια
είναι ότι αυτές υπάρχουν εκ φύσεως. Πως μπορεί η πολιτική εξουσία να εξισώσει
τους ανθρώπους όταν αυτοί είναι εκ φύσεως άνισοι; Πως μπορεί να επιβάλει την
αλληλεγγύη όταν αυτή ευδοκιμεί μόνο σε ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά που
ανταγωνίζονται άλλες τοιούτες; Πώς να σταματήσει η εκμετάλλευση του αδυνάτου
από τον δυνατό όταν ο ίδιος ο αδύνατος την ζητάει για να επιβιώσει; Πως μπορεί
να ονομάζεται δίκαιο η ισοπέδωση των φύσει ανίσων;
Ιδεολογικά ζητήματα και θέσεις για μια όμορφη, ηθική, παραδοσιακή και πάνω από όλα ΚΛΕΙΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ.
Κάθε μόλυνση
αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός είναι ασθενής δηλαδή όταν για κάποιο λόγο τα
αντισώματα του δεν καταπολεμούν αποτελεσματικά τα επικίνδυνα μικρόβια. Το ίδιο
ισχύει και για τα έθνη. Όταν οι άρχοντές δεν διαλύουν κάθε αριστερή σέκτα αυτή
μοιραίως δυναμώνει και καθίσταται επικίνδυνη. Τούτο συμβαίνει κυρίως όταν είναι
ανίκανοι ή όταν διαφθείρονται και παύουν να είναι φρουροί της παράδοσης και
οδηγοί του έθνους. Η μετεξέλιξή τους σε εξουσιαστές επιφέρει γενικευμένη
κοινωνική αδικία και με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες
ανάπτυξης του αριστερού καρκινώματος. Η δεξιά διανόηση λόγω της προσήλωσής της
στην αρχή της ιεραρχίας και της νομιμότητας συνήθως δεν αντιλαμβάνεται την ανικανότητα
ή την αλλαγή της συμπεριφοράς των αρχόντων και αρκείται στην καταγγελία των
αριστερών αιρέσεων. Ούτως η μόλυνση διαρκώς αναπτύσσεται στο εύφορο έδαφος των
αδικημένων και η αριστερή ανταρσία επικρατεί.
Η αληθινή δεξιά
απέτυχε πολιτικά διότι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τον έλεγχο της εξουσίας.
Δηλαδή οι βασιλείς όντες ανεξέλεγκτοι διεφθάρησαν κι έπαψαν να είναι φιλόσοφοι
με αποτέλεσμα εν ενθέτω χρόνο κρίσιμες λαϊκές μάζες να παρασυρθούν από
διάφορες ανατρεπτικές αριστερές οργανώσεις και να
επαναστατήσουν. Για το μέλλον όταν η νομιμότητα επικρατήσει και πάλι η δεξιά
διανόηση οφείλει να βρει την χρυσή τομή μεταξύ της αρχής του αρχηγού και της
αρχής της νομιμότητας. Δηλαδή ο αρχών πρέπει να είναι άρχων μόνον εφόσον
ακολουθεί την νομιμότητα της παράδοσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)