ΔΕΞΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡ

Το έχω επισημάνει κι άλλοτε. Δεξιός και Αριστερός είναι πρώτα από όλα ψυχολογικός χαρακτήρας και μετά ιδεολογία. Η ψυχική κατάσταση είναι που διαμορφώνει την ιδεολογία. Γεννιέσαι; Γίνεσαι; Και τα δυο; Όπως και να έχει η ουσία είναι ότι ο χαρακτήρας σου θα είναι αριστερός ή δεξιός και μετά η ιδεολογία σου.

Ο αριστερός μοιάζει με το κακομαθημένο παιδί που όλο γκρινιάζει και ζητάει χωρίς να σκέπτεται τίποτε άλλο παρά μόνο πως θα γίνει το δικό του. Θέλει να απολαμβάνει την ζωή χωρίς φρένο. Όταν περιορίζεται επαναστατεί. Βγάζει κακία, μίσος, θυμό. Δίκαιο είναι να γίνει αυτό που θέλει και το δίκαιο αυτό το διεκδικεί χωρίς να ενδιαφέρεται ποτέ για το τι πρέπει και το τι λέει ο πατέρας. Διότι το πάθος του τον κάνει να βλέπει τα πράγματα εγωιστικά χωρίς να λαμβάνει υπόψη του ότι είναι μέλος της οικογένειας ή της κοινωνίας. Προσοχή. Μην πει κανένας ότι δεν είναι έτσι κι ότι οι αριστεροί είναι οι κατεξοχήν κοινωνιστές, είναι λάθος. Διότι αυτό που τους κάνει να μιλούν υπέρ του κοινωνικού συμφέροντος είναι το δικό τους συμφέρον κι όχι το αντίθετο. Όπως ο απεργός δεν απεργεί για τους άλλους αλλά για τον εαυτό του συμμαχώντας με τους άλλους έτσι και γενικότερα ο αριστερός επειδή θέλει να ωφεληθεί αυτός μιλάει υπέρ της κοινωνίας. Όταν λέει θέλω κοινωνική ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη κτλ εννοεί ότι τα ζητάει για όλους για να τα έχει οπωσδήποτε αυτός. Οι αριστεροί τύπου Ρωμανού και άλλων πλουσιόπαιδων που ξεσηκώνονται επίσης δεν πρέπει να μας παραξενεύουν διότι κι αυτοί για το δικό τους συμφέρον επαναστατούν.  Το συμφέρον αυτό δεν είναι οικονομικό αλλά ψυχολογικό. Διαλυμένες οικογένειες, ελλείμματα αγάπης και φροντίδας, παραπετασμός. Τα παιδάκια αυτά γίνονται αριστεροί διεκδικώντας όλα αυτά που τους στέρησε η οικογένεια μέσα στην ομάδα των ομοϊδεατών και στον σκοπό του χαμένου παραδείσου. Ο αριστερός τα βάζει με τον Θεό για όλα τα δεινά της ανθρώπινης φύσης.

Ο δεξιός είναι το καλό παιδί που ακούει τον μπαμπά του και ικανοποιείται από αυτά που του δίνει. Ο δεξιός δεν ξασαλώνει, είναι φύσει συγκρατημένος κι όταν θέλει κάτι ντρέπεται πολλές φορές να το ζητήσει. Ο δεξιός χαρακτήρας βλέπει τον εαυτό του ως μέρος του συστήματος του κόσμου και τα θέλω του ταυτίζονται με αυτά της ομάδος που ανήκει. Του αρέσει η τάξη και η σειρά. Δεν θέλει ούτε να σκορπάει ούτε χάος. Προτιμάει να δημιουργεί παρά να γκρεμίζει. Ο δεξιός αναζητά την επιβράβευση της ομάδος. Έχει υπομονή, είναι λιτός και δεν λειτουργεί αλόγιστα καθ’ υπερβολή. Είναι μαζεμένος, διεκδικεί την θέση του στην ιεραρχία χωρίς φασαρία και σέβεται τους ανωτέρους του. Ο δεξιός σέβεται τον Θεό και του νόμους της φύσης.  Το τελευταίο ερμηνεύεται όχι ως υιοθέτηση της μοιρολατρίας και της αδράνειας αλλά ως αγώνας για την διατήρηση της φυσικής ισορροπίας, του τρόπου λειτουργίας της φύσης.